De Museum Fabriek in Enschede is een samengevoegde museum van het voormalige textielmuseum, streekmuseum en natuurmuseum. Het museum heeft een industriële uitstraling, wat ook doorgetrokken is in het hele museum. Ik was zelf te vroeg aanwezig, dus ik heb een groot deel van het bezoek zonder andere bezoekers kunnen en mogen doen. Ik merkte wel al gauw toen er andere bezoekers aanwezig zijn, dat het wel heel erg veel galm geeft in het gehele gebouw en kan samen met de andere geluiden best een uitdaging zijn. Het museum bestaat uit 3 hallen en een stuk naar de hallen toe. Bij binnenkomst van het museum kom je binnen in een hal waar ook de winkel en restaurant is. Het licht is naar plafond gericht, waardoor je geen directe licht prikkels heb, maar indirect door het witte plafond. Een prettig begin.
Vervolgens kom je in een hal waar een wisseltentoonstelling plaatsvind. In deze tentoonstelling hangen beamers die erg zoemen en door de kale, betonnen wanden ook wat versterkt worden. Hierna loop ik door een gang, hier staan verschillende opgezette uilen, vossen en egels. Hier worden dierengeluiden afgespeeld en is het wat donker, terwijl aan de andere kant een lichtprojectie plaatsvind. Als ik vervolgens de hoek om ga naar de wonderkamer, is een rood spotje die mijn aandacht trekt. Op de hellende wand zijn verschillende beamerprojecties zonder geluid, maar wel heel groot. Boven in de hal staan verschillende wonderhuisjes waarin ik het verband niet zie. Er staat een skelet van een mammoet, naast een thema over donder en bliksem, naast de bronstijd. Ik zie het verband er niet zo in, maar een medewerker vertelde dat het museum zo’n enorme collectie heeft, dat ze van alles wel wilde tonen, maar door het af te bakenen in huisjes, nog wat thematisering heeft.
Binnen de hal staat ook nog een oudere boerderij, waar doorlopend verhaaltjes worden vertelt. En ik hoor op afstand het verhaal dat word vertelt, waar je anders de een koptelefoon voor aan je oor moet houden. Jammer genoeg is daar geen volumeknop bij ontworpen. Vervolgens loop ik door naar de tweede hal waar een van de eerste vliegmachines in de lucht hangt. Ik snap ook hier de samenhang niet zo. In deze hal vind je ook meer over de vuurwerkramp en een thema over napoleon. In een zijruimte van deze hal gaat het over de Tjernobyl ramp en straling, waar het geluid te horen is van een stralingsmeter en de nodige lichteffecten zijn.
Tenslotte in de laatste hal staan diverse textielmachines die tijdens mijn bezoek -gelukkig- niet in bedrijf zijn. De grootste uitdaging als het gaat om prikkels zit hem in de bouwkunde; het is echt een soort fabriekshal met harde muren, dus het geluid weerkaatst heel snel. Gevolg: als er in hal 1 geluid is, hoor je dit in hal 3 ook nog. Gevolg is dat je continu geluiden te verwerken hebt. Binnen de openingstijden is het dan ook raadzaam om gehoorbescherming te dragen om het voor jezelf fijn te houden. Op verzoek heeft het museum voor mij de flitsinstallatie uitgeschakeld. Dit is dus een optie als het niet druk is en je hier gevoelig voor bent. Een aanrader als je gevoelig bent voor lichtflitsen en geluiden. Tenslotte zijn er in dit museum veel (audio)visuele presentaties, die samen gaan met een projectie en dus daarin ook meer lichtprikkels bevat. Ik merkte op dat ik het schakelen hier tussen lastig vond. Ook omdat de beelden in een loop continu doorspelen.
