Het Fries Verzetsmuseum te Leeuwarden is eigenlijk een relatief klein museum in Leeuwarden en zit in een gebouw waar ook andere musea, een filmzaal en een theater ondergebracht is. Bij binnenkomst kwam ik in een hele grote lange lawaaierige hal en omdat ik naar het verzetsmuseum ging, zocht ik naar de bordjes hierna die ik volgde. De eerste “gastvrouw” gaf een knikje, maar zei verder niks. Vervolgens liep ik dus door, op weg naar het museum. En het was alsof de GESTAPO om maar in de termen van het museum te blijven me op de hielen zat, uiteindelijk 3 gastvrouwen die op mij af kwamen en 1 daarvan haar hand op mijn schouder haalde en vroeg naar mijn entreekaart. Ik gaf aan dat ik een museumkaart heb en naar het verzetsmuseum ga. Ik moest mijn tas in de gaderobe houden en ik moest naar de begane grond om een kaart te halen.
Prima, maar geef hier een duidelijke bewegwijzering aan, zou ik zeggen: de lang balie/kassa zat namelijk naast de restauratie tegen de theater: weet ik veel of het een centrale kassa is voor alle musea in het gebouw?!? Uiteindelijk was ik eenmaal in het museum zelf waar ik overvallen werd door de drukte daar alsmede de luide geluiden. Mijn hart begon sneller te kloppen en in eerste instantie wilde ik een beveiligingsbeambte aanspreken dat ik nu echt even hulp nodig was. Hij was al weer weg voor ik er erg in had. ik ben maar het museum uit gevlucht, niet echt genoten dus. Ik liep naar de eerstvolgende medewerker die ik zag met mijn auti-pas in de hand. Ik trilde letterlijk, ik denk van angst/paniek nog. Dit terwijl ik op mijn rugzak de button draag van de Hidden Disabilities Sunflower waarmee ik hoop aan te geven voor zij die daarmee bekend zijn mij niet zomaar van die kant te benaderen. Maar goed, ik kwam een medewerkster tegen die even wat moest navragen: er was geen officiële ontprikkelruimte, maar mocht wel even plaatsnemen in een lege bioscoopzaal die ook geluidsdicht zijn. Ze vroeg of er iemand bij moest blijven. Nee, dat is niet nodig. Ik moet dan even op mezelf komen, zodat ik in elk geval weer veilig kan deelnemen aan het verkeer. Gelukkig moest ik nog een stuk lopen voor ik bij de auto was. Ik liep door mijn overprikkeling ook eerst compleet verkeerd, maar misschien was dat wel goed om weer beter bij te komen. Bovendien had ik in juli al eens een e-mail gestuurd met informatie. Deze is nooit beantwoord geweest, waardoor het voor een groot deel ook nog eens een verrassing was vandaag. Ik kan met deze ervaring niet anders oordelen dat deze locatie erg overprikkelend was voor mij.
