Helmond: Museum en kasteel Helmond

Op verzoek van Museum Helmond bracht ik een bezoek aan de locatie. Het museum bestaat uit twee gebouwen. ik begon in het gebouw het kasteel en ik ben daarna naar de kunsthal gegaan. Mijn bezoek begon wat onaangenaam. Ik moest namelijk mijn rugzak achter laten in een kluisje. En toen moest ik ineens schakelen. Want welke dingen ben ik allemaal nodig? Ik weet het nog niet welke prikkels ik kan verwachten immers. Wat nu? Dus koptelefoon eerst maar om de nek dragen, oordopjes in de vestzak, petje in de zak doen en een stimtool in de andere zak. Nee, ik vond dit geen prettige opening. Wat dat betreft had ik in het contact van tevoren hier wel over geïnformeerd willen worden. Maar goed, ik begon de kasteelroute, veel geluiden die toegevoegd waren met boxen. Dat had voor mij absoluut niet gehoeven. Helemaal niet omdat in de ruimten van de eerste laag (net onder straatniveau) alle ruimten luide geluidseffecten hadden en soms met fel licht.

Ook merkte ik op dat verschillende spotjes richting objecten niet lekker afgesteld waren, waardoor deze in een lijn afgesteld is waarin ik kijk naar objecten of teksten lees. Ik besloot in eerste instantie ook alleen de oordopjes te gebruiken, maar dit was onvoldoende demping, dus in mijn stappenplan doe ik dan eerst de koptelefoon zonder muziek. Nee, niet voldoend, dus ik besloot een geluidsprikkel toe te voegen om de andere te neutraliseren. Vervolgens ga ik met de trap de toren in en kom ik op de bovenste etage waar mijn route vervolgt. In deze eerst zaal is nog wel een grote audiovisuele presentatie. Maar in de ruimten erna begint het af te nemen en kan ik mijn koptelefoon ook weer af zetten. Wel zijn er hier en daar schermen opgehangen met een doorlopende video met geluid. Het is jammer dat dit dan niet op verzoek te starten is. Verder waren er over de kasteelroute spotjes geplaatst wat een tekst zou moeten voorstellen. Maar deze waren zo slecht afgesteld, dat de teksten niet te lezen waren. Heel erg jammer, want opzicht is een lichte tekst op een donkere achtergrond wel een prettig contrast. Ik merkte ook aan mijzelf dat ik het eerste deel van de route echt de route ben “doorgevlucht” in het kasteel. Dat is eigenlijk jammer, want ik hou wel van de authenciteit van dit soort locaties.

Ik ervaar bovenstaand kunstwerk als erg druk en agiteert mij.

Verder in de kunsthal. De kunsthal heeft twee verdiepingen. Op de onderste verdieping is er abstracte kunst en boven was een tentoonstelling over demonstraties. Hoewel deze naar mijn idee ook wel beperkt waren, ik mistte bepaalde demonstratiedoelen die afgelopen jaren onder de aandacht zijn geweest. Ook hier kreeg ik de vraag “Wil je je rugzak in een kluisje doen?” Waarna ik de wedervraag stel: “Heb ik een keuze om dat niet te doen?” Nou nee, eigenlijk niet, dus ook weer mijn toeters en bellen van stal halen en de ruimten betreden. Om daarbij eerlijk te zijn, kan ik niet zoveel met dit soort kunst, ik heb (en misschien is dat mijn gebrek) niet de fantasie om iets te zien in bepaalde schilderijen of kunstwerken. Op een schilderij zie ik mensen, maar ook niet meer dan dat. Als ik een schilderij met hier en daar geklieder, dan is ook niet meer dan dat. Dus ik kan inhoudelijk daarin het ook niet goed op waarde schatten. Ik richt mij dan maar op wat ik wel op waarde kan schatten: welke prikkels zijn er wel of niet aanwezig? Ook in deze hal word continu een audiovisuele voorstelling afgespeeld. Door de indeling is deze in de hele hal te volgen, wat mij ook wat agitatie geeft. Ik vervolg mijn route dan naar de hal met de tentoonstelling over demonstratie. Eigenlijk is deze hal nog naarder dan de ander: je komt in een grote hal met een groot beeld in het midden, waar veel mensen rondlopen met een fototoestel. Ook hier staan diverse spotjes echt niet lekker afgesteld. Maar bovendien, door de verschillende audiovisuele presentaties, of met name de audio, hoor ik dit van alle kanten. Rustig lezen zit er ook niet in, want dan wil er weer iemand rondom je een foto maken. Ik denk ook hierbij snel “Ik wil weg hier”, het is gewoon too much binnen dezelfde ruimte in geluiden, beelden, verschillende kleuren. Wel is de akoestiek hier zo dat het niet galmt of geluid weerkaatst. Ik heb daarin helaas de beperking dat ik gewoon alles hoor. De beelden zelf zijn wel vrij snel en flitsend, waardoor het ook niet lekker kijkt, zelfs niet met met de active noice cancelling op.

Binnenplaats Kasteel Helmond

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.