De Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) organiseerde in samenwerking met het Autismefonds de Auti-Doe-Dag in Duinrell. Dit doen ze enkele keren per jaar en dan op verschillende locaties. Tijdens de Auti-Doe-Dag word er met een locatie dingen afgesproken, zoals dat niet de maximale capaciteit word benut (en dus minder mensen zijn in het park) en door aanpassingen te doen. Deze review is dan ook gebaseerd op vandaag en ik kan niet met zekerheid zeggen hoe de omstandigheden normaliter zijn bij Duinrell. Heb jij die ervaring wel? Dan nodig ik je van harte uit om de review in te sturen.
Speciaal voor deze dag had Duinrell een drietal attracties een uur eerder open gedaan. Ik was in eerste instantie wat in der veronderstelling dat dan alleen de toegang was voor mensen van de NVA, maar in de praktijk kon iedereen eigenlijk wel naar binnen toe (het park was zowel toegankelijk voor mensen met autisme via de NVA als de normale, gewone bezoekers), zo waren er twee achtbanen open en een kikkerrad. Dit was een reuzenrad, die uiteindelijk helemaal niets met kikkers van doen had: het had geen groene kleur bijvoorbeeld zoals een kikker zou hebben en in het midden van het rad was een spiraal, waarom daar geen kikker? Ik vroeg de medewerker dan ook waarom het reuzenrad geen groene kleur had of een kikker bevatte. Helaas wist dit dat ook niet. De aankomst vond ik in elk geval al heel erg fijn. Want zoals van tevoren voorgesteld, was het themamuziek heel erg zachtjes aangezet. Of eigenlijk kan ik zeggen, op zo’n niveau dat ik het zelf wel als prettig ervaarde. Ik ben van mijzelf heel gevoelig voor geluiden, dus in dat opzicht was dit echt top. Ik heb vandaag ook eigenlijk geen gehoorbescherming gedragen op één situatie na: dit was in de wachtbaan van de rodelbaan en daarin heb ik gewone foam oordopjes gedragen, te meer ook omdat als je over de rodelbaan gaat, je tussen elk baandeel een tik heb als het ware. Dat had ik de eerste keer deze dag, dus meer om het voor mezelf fijner te maken in plaats van noodzakelijk. Bij de rodelbaan was vandaag overigens als enige een wachtrij die je serieus als wachtrij kon beschouwen: de eerste keer was vlak na opening en duurde het maximaal vijf minuten, maar de tweede keer zo ongeveer 35 minuten. Dat zit hem ook wel een beetje in de capaciteit van de attractie. Er zijn normaal twee rodelbanen, maar één was buiten werking in verband met het laagseizoen. Maar op de baan die open was, waren dan acht karretjes die dan voor telkens één persoon ruimte bied. Dus het is wat dat betreft wel een attractie een relatief lage capaciteit heeft. Bij andere attracties waren er deze dag hooguit wachtrijen van tien minuten, maar er was ook wel gelegenheid bij bijvoorbeeld de achtbanen dat je achter elkaar erin kon. Zo ben ik ook vier keer achter elkaar in de achtbaan Dragonfly geweest.
Tegelijkertijd was er ook een beperkt aanbod van attracties in verband met de winterperiode. Daardoor waren sowieso alle waterattracties buiten werking gesteld. Maar ik heb ze in die zin ook niet echt gemist.
Het park bestaat eigenlijk in de opbouw wat ik vind lijken op de opbouw van attractiepark Slagharen. De gelijkenissen zie ik dat je vanaf de parkeerplaats eerst een stuk moet lopen tot het park. Vervolgens kom je op een plein van diverse attracties, waarna je door een stuk loopt waar maar maar één of twee attracties staan om vervolgens aan de andere kant van het park de resterende attracties te vinden. Bij Duinrell heb je vanaf het begin gezien dan eerst het stukje wonderland, vooral gericht op de allerkleinsten, maar wel een prettig gebied om even uit de drukte te zijn. Vandaag waren daar alleen de geautomatiseerde poppenshows, de sprookjes, de schommelboot en een monorail open die je zelf moet voortbewegen met pedalen. Een klein stukje verder vind je dan het kikkerrad met speeltuinen, hier staat sinds vorig jaar ook de arcadehal met daarachter een oldtimerbaan. Als je vervolgens verder loopt, dan vind je het grootste deel van het park met drie achtbanen, een splash attractie, de rodelbanen en wat klein vertier. Hier is bij zomerdag ook een splash en een aquaswing beschikbaar, maar die zijn volledig buiten gebruik gesteld en in onderhoud. Ik had eerlijk gezegd ook wel verwacht dat het park groter zou zijn, te meer omdat het park qua bezoekersaantallen voor pretparken op nummer twee staat van Nederland. Toch merkte ik op met zo’n Auti-Doe-Dag dat er ook situaties zich dan voordoen die ik totaal snap en een beetje het verschil is in communicatie bij mensen met autisme en zonder autisme. Bijvoorbeeld bij de rodelbaan staat bijna op zijn eind “remmen”, dus toen ik daar in de wachtrij stond, zag ik ook dat mensen remde precies daar en volledig in de ankers gingen, ware het niet dat je pas even verder het wagentje op de loopband komt om naar de entree te gaan van de baan. Maar ik heb ook wel leuke gesprekjes gehad, ook daar is zo’n dag wat mij betreft goed voor.
Maar er waren ook wel plaatsen, waarvan ik me afvroeg wat de bedoeling was, bijvoorbeeld in het schaduwhuis, ik snapte er niks van wat nu de bedoeling was van de “attractie”, wel werd hier goed gewaarschuwd voor een flits. De nieuwe arcadehal wilde ik ook wel even zien van binnen, maar daar ben ik vrij snel (lees: binnen een minuut) weer uit gelopen: hier was het geluid naar mijn idee nog vol aanwezig, om nog niet te spreken van alle knipperende lampen e.d. Met andere woorden: daar vond ik het echt niet fijn.
Ook merkte ik op dat de bejegening door het personeel anders was dan dat ik gewend ben van attractieparken. Er zat meer rust en begrip in. Als iemand wat ander gedrag liet zien, werd dit rustig benaderd en ook de mate van gastvrijheid was gewoon veel meer aanwezig dan wat ik gewend ben ook bij parken die ook wel faciliteiten bieden zoals dat je via een uitgang naar binnen mag.
Voordat ik uiteindelijk weer naar huis zou rijden (een tocht van circa drie uur) besloot ik toch nog even naar de speciaal ingerichte ruimte te gaan in de zaal “de lighthouse”. Deze was ingericht als stilteruimte en tijdens mijn circa 40 minuten dat ik hier zat, werd er ook nog wel gebruik van gemaakt door diverse gezinnen. Ik was er eerst even alleen, daar merkte ik al een bromtoon op van de koelingen, de verlichting was uit, wat ik prettig vond. Maar bij de binnenkomst van gezinnen merkte ik de galm ook op, dus toen ben ik eerst verder gegaan op de active noice koptelefoon.
Toch kan ik zeggen dat de opzet zoals deze nu was, zeker een prikkelarm bezoek was aan een pretpark. Niet zonder reden komt er een groene score uti. In elk geval een stuk meer dan hoe het anders is bij de meeste parken onder reguliere openingstijden. Dan staan lichts- en geluidseffecten nog vol open, ondanks dat veel parken wel een vorm van een faciliteitenregeling hebben dat je bv. via de prikkelarme ingang gebruik kan maken (vaak de invalide ingang of de uitgang). Ook Duinrell heeft deze regeling én ik kon hem ook gebruiken vandaag als ik had gewild (dat had ik van tevoren nagevraagd bij de entree), maar uiteindelijk bleek het met de rust van vandaag niet nodig te zijn. De faciliteitenregeling bij Duinrell is dat je op vertoon van de Autipas bij de invalideingang of uitgang de attractie kunt betreden. Dit geldt overigens niet op alle attracties (bv. niet bij de rodelbaan), maar geldt voor de onderstaande attracties:
