Het Nederlands Vestingmuseum had mij uitgenodigd om langs te komen met Uit met Autisme, nadat ik vragen had gesteld over de verschillende eventuele prikkels die wel of niet aanwezig zijn voor de faciliteiten pagina. Hoewel er al enige ervaring opgedaan was met autisme, met name door vrijwilligers die werken bij het museum, is het goed om het ook als gast te beleven, want daar kunnen ook andere verschillen naar voren komen. Het museum vertelt het verhaal van de vesting in Naarden die door de verschillende eeuwen heen is gebruikt als verdedigingsfort. Hiervoor worden vier kazematten open gesteld. Hoewel het museum ook aangeeft dat het wat genuanceerder ligt, is de makkelijkste vertaalslag dat je dit kunt zien als een soort bunkers, maar dan met dikkere muren, soms wel tot 2 meter dik. Immers moest het indertijd ook kanonskogels kunnen weerstaan. Elke derde zondag van de maand is er een schuttersdag, waarbij de kanonnen ook worden gedemonstreerd. Ik was persoonlijk blij dat ik hier niet bij ben: dat zou wel heel veel lawaai geven.
Er word een audiotoer aangeboden. Het is mogelijk die niet mee te nemen, maar dan is het ook niet mogelijk om de videoprojecties van audio te horen, dit loopt via dit kastje die je scant op een locatie. Omdat ik ook wel nieuwsgierig was of ik mijn Active Noice Cancelling met een AUX kabel kon inpluggen en hoe dan de beleving is, heb ik dit gedaan. In kazemat IJ ervaarde ik ook wel dag het nodig is de Active Noice Cancelling te moeten gebruiken, al gingen hier de geluiden wel over de noice cancelling heen, helaas. Het viel ook op dat met de koptelefoon op, eigenlijk het geluid van de audiotoer ook wel erg luid was. Ik probeerde zowel met het systeem als de koptelefoon zelf het geluid verder te dempen, maar dat was helaas niet mogelijk. Een groot voordeel van de koptelefoon was dat je de beamers (projectoren) ook niet hoort qua geluid, waardoor het al wel prettiger is.
Door de bouwkundige stijl ontkom je er helaas niet aan dat geluiden weerkaatsen in de ruimte. Ik vond de verlichting in de kazemat W erg prettig, dit was wat gedimd en er was gebruik gemaakt van een lichtslang. Al hoorde ik achteraf dat dit was omdat de verlichting stuk was. Ik vond het echter wel prettig om in gedimd licht het bezoek te doen. Er zijn wel verschillende punten in het museum die qua licht minder prettig zijn. Zo was er een videoprojectie aan de wand, bankjes aan de andere kant, maar wel in het licht van een spotje wat dan niet prettig is om te gaan zitten. In de kazemat met een viertal projecties had ik niet zo last van de snelheid van beelden, maar was er in de vloer een spotje aangebracht die dan wel weer fel was, wat het dan ook nog lastiger maakt om een beschermingsmiddel te gebruiken. Bij een spotje uit het plafond kun je bijvoorbeeld een pet opzetten, maar vanuit de grond, lukt het minder goed: ja, je voet erop zetten. Het fijne van het museum is wel dat het steeds een wandeling is van de ene naar de ander kazemat, waardoor je even in een ontprikkelende omgeving komt om weer door te gaan. Wat dat betreft zijn er buiten ook genoeg mogelijkheden om even de geluiden of felle lampen te ontvluchten.
