Bij lunch-café Le Provence in Sneek ben ik geweest om te lunchen. Ik kwam hier alleen. Ik werd hier hartelijk begroet door een jongedame en ik mocht zelf een plek uitzoeken. Dus ik kijk dan automatisch al rond: waar zitten eventueel kinderen, waar is het rustig, waar vind ik het licht prettig. Al met al had ik een fijn plekje gevonden in een hoekje. En eigenlijk werd mij direct gevraagd of ik wat drinken wilde. Ja, natuurlijk. Ik kom daar niet zonder reden.
En toen kwam mijn thee, dat was wel even raar, want de lepel was gewoon veel te lang voor het glas en dan ben ik denk ik gewoon te autistisch die dan denkt; “Dit klopt niet.”. Vervolgens op de kaart een lunch uitgezocht, waarbij ik het ook wel fijn vond te zien dat ze ook “standaard” lunchgerechten op de kaart hadden staan als zoiets als een tosti. Er waren twee dames in de bediening die het geheel goed in de gaten hielden, waren ook telkens erg snel met bv. het weghalen toen ik uitgegeten was. De dames waren ook verder niet met de gasten bezig met social talk e.d., wat ik zelf wel op prijs stel. Op de achtergrond was heel zachtjes muziek aan, wat mij verder ook niet triggerde. Er waren wel logische geluiden van de koffie apparaat of vaatwasser te horen. Maar dat kun je ook niet echt vermijden en zijn plaatsbaar, waardoor ik er ook niet negatief door getriggerd werd. Uiteindelijk heb ik lekker kunnen eten. Het afrekenen was even de vraag waar ik dat moest doen, maar op navraag werd dit snel duidelijk. Met de rust zoals het vandaag is, zou het voor mij, als ik in de regio ben, voor herhaling vatbaar zijn.
